یونس پناهی دلواپس هوش مصنوعی

دوباره خاطرت زد به سرم
دوباره بیخودی منتظرم
دوباره دلواپسم که نیای
دوباره شب شد و پشت درم
باز منو بارون و هق،هق و درد
تو دوریت منو دیونه کرد
این همه ساله که رفتی بیای
برو دیونه برنگرد

من از اونام که گاهی وقتا
میزنه تکیه به دیوار
میپوسه تنهایی اروم پشت هم
سیگارو ،سیگار
اون که لحظه هاشو باخت تا
به تو دوریش بشه عادت
دیگه دلواپسی بسته
دل من نداره طاقت

توی خلوتم یه شب ترو بغل
میگیرم
با خیال داشتنت دوباره جون
میگیرم
من که لحظه هام همیشه بی تو این جور میره
چه تو باشی چه نباشی
من برات میمیرم

من از اونام که گاهی وقتا
میزنه تکیه به دیوار
میپوسه تنهایی اروم پشت هم
سیگارو،سیگار
اون که لحظه هاشو باخت تا
به تو دوریش بشه عادت
دیگه دلواپسی بسته
دل من نداره طاقت