یوسف بهراد آرزو

چقدر آرزو تو سرم مرده بود
دلم چوب دل بستنو خورده بود
نبودی ببینی که تنهاییام
سر حال و روزم چی آورده بود
تا کوچه یه کم بوی نم میگرفت
تموم وجودم رو غم میگرفت
یه افسرده بودم یه افسرده که
با آهنگ شادم دلم میگرفت
تو از راه رسیدی
سیاهیمو دیدی و دنیامو بردی
به سمت سفیدی
منو پس گرفتی
از این نا امیدی
دم آخرم بود
به موقع رسیدی
تو باعث شدی دردو یادم بره
غم از قلب بی اعتمادم بره
نمیخواستم عاشقت شم ولی
دلی که نمیرفت و دادم بره
کنارت عوض شد همه باورام
یه لحظه م نشد از خیالت درام
نمیفته این جمله از رو لبم
الهی همیشه بمونی برام
تو از راه رسیدی
سیاهیمو دیدی و دنیامو بردی
به سمت سفیدی
منو پس گرفتی
از این نا امیدی
دم آخرم بود
به موقع رسیدی