کیان روحانی زمستون

دنیا سفیدِ مثه قلب تو
وقتی زمستون میرسه از راه
ما از دوباره عهد می‌بندیم
با ردِ پاهامون روی برفا

با گوله های برفیِ عشقت
احساس من گلوله بارونِ
با شادی سمفونیِ چشمات
خون تو رگام ترانه میخونه

من از خدامه که همش تو کوچه برف بیادش
عشق تو باعث شده که دلم به حرف بیادش
ببین زمستون چجوری بجای غصه و درد
هر ثانیه قلب منو عاشق زندگی کرد

تو قلب من بهمن سرازیره
دود میکنم اسفندو با یادت
بیا ببین که این دل عاشق
با هر نفس چجوری میخوادت

با تو گل یخ میشمو بازم
شال زمستونیمو میپوشم
وقتی که برف میباره بی وقفه
من با تو دارم عشق مینوشم

من از خدامه که همش تو کوچه برف بیادش
عشق تو باعث شده که دلم به حرف بیادش
ببین زمستون چجوری به جای غصه و درد
هر ثانیه قلب منو عاشق زندگی کرد