کسرا کیا حالا که دوری

دنیام تا بودی رو به نابودی نمیرفت
از رو لبام خنده به این زودی نمیرفت
ولی عشقت سراب شد
هر چی ساختم خراب شد
چشمات واسه قتل عام این عشق انتخاب شد

حالا که دوری چجوری صبوری کنم غمتو
خبری نیست از اون عطر گلای رو پیرهن تو
هنوزم عشق تو وارث قلبمه
نباشی یکسره بارون نم نمه تو چشام

حالا که دوری چجوری صبوری کنم غمتو
خبری نیست از اون عطر گلای رو پیرهن تو
تویی که ساکن قلعه قلبمی
من به تو میرسم چون که تو حقمی ماه شبام

تو برو بره نبض عاشقی دل به سادگی بمیره
بشه دل خرابتو هی سراغتو بگیره تا بمیره
تو برو تا دلم سیاه بشه اون چشات بشه آرزوم
تا تموم شه قصمون اما غصمون ناتموم باشه نمون

حالا که دوری چجوری صبوری کنم غمتو
خبری نیست از اون عطر گلای رو پیرهن تو
هنوزم عشق تو وارث قلبمه
نباشی یکسره بارون نم نمه تو چشام

حالا که دوری چجوری صبوری کنم غمتو
خبری نیست از اون عطر گلای رو پیرهن تو
تویی که ساکن قلعه قلبمی
من به تو میرسم چون که تو حقمی ماه شبام