پایه و سینا ماه

حواسم بی امان از بلندای رخت پرت شد
کف زمین دلم پخش شد
شنا بلد بود ولی غرق شد
دلم چه ساده برات تنگ شد
مانده است گوشه ی اتاق که شاید باز آیی
چو مجنون ها در بعید یاران
چو مجنون ها در بعید یاران
میگن که نمیشه نمیرسیم به هم دوره راه
چی داره مگه که عاشقش شدی دیوونه وار
ارزششو نداره باشن اشکا رو گونه هات
هر چی هم که بشه هر چی هم که بگن بازم قدم میزنیم ما با هم دیگه روی ماه
ویو خوبه باد لای موی یار چه سورئال
چه موندگار بوده اون نگات
یه جای خوب کنار رود
میبوسمت از راه دور
کنار تو پیر شدن بوده ارزوم
حواسم بی امان از بلندای رخت پرت شد
کف زمین دلم پخش شد
شنا بلد بود ولی غرق شد
دلم چه ساده برات تنگ شد
مانده است گوشه ی اتاق که شاید باز آیی
چو مجنون ها در بعید یاران
چو مجنون ها در بعید یاران