وحید امیری بدون تو

با اینکه من ازت دورم
دلم بهونه تُ داره
تو نیستیُ و خاطره هات
روی تکراره
یجوری به تو وابسته م
که از نبودنت خسته م
بیا که تنهایی رو سرم آواره
یه عمره خیره می مونم
به قابِ عکسِ روو میزم
همیشه از دلواپسی
بی تو لبریزم
یه دردُ و بغضِ تکراری
شاید ازش خبر داری
بی تو تمومِ سال یک سَره پاییزم
جز تو کی دردِ من رو می دونه
بی تو دلگیره هوایِ این خونه
هیچکس جایِ تو رو نمی تونه
که بگیره بی تو میشم دیوونه
همیشه از مسیری که
من و تو رد شدیم با هم
به یادِ تو می گذرمُ و
نیستی همراهم
با اینکه عاشقم کردی
بعیدِ حتّی برگردی
به تو نمی رسه دستای کوتاهم
جز تو کی دردِ من رو می دونه
بی تو دلگیره هوایِ این خونه
هیچکس جایِ تو رو نمی تونه
که بگیره بی تو میشم دیوونه
رفتی با فکرِ اینکه آزادی
فکرم آرومه از اینکه تو شادی
حتّی یادِ منم نیُفتادی
نمی دونم قلبتُو به کی دادی