هاشم رمضانی مردی

قربون دستات که دست خداست
می پرستمت تو رو من به خدا
کم نذاشتی واسمون تو زندگی
هر جا حرف مرد باشه حرفت جداس

بی توقع بود همه کارای تو
ای به قربون و قد و بالای تو
هر جا گیر کردم به فکرت افتادم
حتی فکرتم برام باز چاره شد

مردی پر دردی ولی به روت نمیاری
نزدیک تر از قلبی چه دل بزرگی داری

تکیه دادم به تو و اسم تو
خیلیا نمیشنم نصف تو
جون و دل گذاشتی مرسی ازت
همیناس که اسمشون عشقه خب

روشنی خونه سایه ت سرم
می پرم با تو بال و پرم
همه جا پشتمی کوه من
با تو میرم تا نوک قله رم

مردی پر دردی ولی به روت نمیاری
نزدیک تر از قلبی چه دل بزرگی داری