نیام یوکی بهونه

مویت پریشان کنی
روی از چه پنهان کنی
دل مگر کم برده ای
لیلی بشی مجنونتم من

خنده زنی بر ریش من
اما تو گشتی ریشه ام
من که ندارم چاره
شیرین بشی فرهادتم من

برای این حال خوشم
برای اینکه دل خوشم
عجب بهانه ای شدی تو

برای این دیووانگی
این حال و این جانانگی
عجب بهانه ای شدی تو

هم جان من میشکنی
من مات تو کیش منی
صراط مستقیم را
چشمان تو کج میکند

من که شکست خورده ام
هرانچه را که برده ام
وقتی جهنم میشوم
تا چشم تو لج میکند