مو نعیمی زمستون

از وقتی رفتی،تاریکه دنیام
نیستی کنارم، حتی توو رویام
عشقت ببین که،با من چه کرده
دل بی تو انگار انبارِ درده

سخته بدون تو نفس کشیدنِ من
چی میشه که بیای به دیدنِ من
تنگه دلم بیا برگرد کنارم
چقدر ابری بشه حالم چقد ببارم

«از اون ساعت که رفتی زمستون شده خونه
مگه میشه دلم دور از چشات آروم بمونه
از اون ساعت که رفتی پراز غم شده دنیام
بهشت من کجایی که جهنم شده دنیام»

من زنده موندم، با خاطراتت
اما تو پرته از من حواسِت
جایی ندارم بعدِ تو اینجا
مجنون شهرم، شبگردِ تنها

هر ثانیه بی تو برام مثل یه ساله
بی تو نفس کشیدنم دیگه محاله
پر میزنه واست دلم برگرد کنارم
غیر تو آخه منکه هیشکیو ندارم

«از اون ساعت که رفتی زمستون شده خونه
مگه میشه دلم دور از چشات آروم بمونه
از اون ساعت که رفتی پراز غم شده دنیام
بهشت من کجایی که جهنم شده دنیام»