معین آهویی خلاص

میزنه به سرم دوباره یهویی
بندازیم تو دله جاده ها یه طوری
قبل اینکه این همه مغزمو بجویی
قبل اینکه خنده هامون بشه دکوری
نخواستم خواطرت بمیره هر طور
میگفتم هر چی شد باز منو درک کن
یادمه بم گفتی تا ابد باهمیم
قبله اینکه جاتورو پر کنه الکل
پس دادم سر تو همیشه تقاس
رد داده مغزم تو رد دادی تماس
دوست دارم یه گوله بخوره تو سرم
بدون خدافظی بشم خلاص

تو یادت نمیاد من یادم نمیره
میخوابم شبا تا باز صبو ببینه
چشمامم ولی جز سیاهی ندیده
راحته برات که خاطرت بمیره
میگفتی کلی عه پلنات خدایی
فکرشم نکردی ی روزی جدایی
همه چی میگذره ولی من هنوزم مهمه دستات که سرد میشه کجایی
نیسی که سره تو ترکه تنم
تو دیوونه کجایی زده به سرم
من افکار هروزم منفیه فقطو
جداییم سره ی تصمیم غلط

بازم رد دادم اومد یادم
این زندگی بد میره رو اعصابم
عه وقتی واسم مردی
که فندک گرفتی رو عکسام رفت
هی میپرسی خوبم یا نه
من جفت چشام هر شبو خونن تارن
عه وقتی واسم مردی
که هیچی نفهمیدی تو حرفام نه

پس دادم کلی درس پس سرت
بر نمیداره اودی دست از سرت
زدی زیر قولت رفتی دیگه بدون تو شده کل وضع مسخره
بود برام دستات دارو
هیچجوره نیست دیگه اعصاب آروم
میکردی قش باهام الان داره میباره رو سرم مثل اشکات بارون
سیگارای لبه پنجره نصف شب
دنیا رو بگردم نیست مثلشم
به تو خوش میگذره ولی فکر نمیکنی
دارم آب میشم هر روز مثه شمع
شده تنهایی عادتم دیگه
تو مغزم پره افکاره منفیه
هوا آفتاب شده ولی این وسط قلبه منه که هر دفعه ابریه
وسط این تلاطم تو فکر اینم الان کیه داره هواتو
هه همه جا تو میگی بدمو منی که جونمم میدم حتی براتو
زدی شکستی قلبه منو خوردها یه ریز
تویه خونه پره شیشه خوردها یه ریز
بی خدافظی بالا نمیاد نفسم با این گونه هایه خیس
میکنم سرفه از دودا
چشمون کردن کل حسودا
جمع میکنی میری همه چیو آروم نمیشه حتی چمدونمم پرشه عه پولا

مثله قبلنا سنگین
ریختم این پیکارو تقصیر من نی
پل پشته سرتو ریختی و رفتی
و خبری نی ممبد از رویایه رنگی