محمد مهرزاد بی تو

گفتی از غصه پُرى من كه خرابم بى تو
روز مجنونم وشب در تب وتابم بى تو
دوست دارم به دلم دل بسپارى يكبار
تابفهمى كه فقط غرق سرابم بى تو
دل خوش باورم از دست تو افتاد وشكست
ريخت برهم همه بيدارى وخوابم بى تو
سالها بى دل وسرمست غرورم بودم
تو چه كردى زرخ افتاده نقابم بى تو
من كه صد واژه ناب از غزلم جارى بود
سخت خشكيده شده چشمه نابم بى تو
دل خوش باورم از دست تو افتاد وشكست
ريخت برهم همه بيدارى وخوابم بى تو