محمد اصفهانی بیش از هوا

شعر قشنگ بودنی
از تو به خود رسیده ام
آیینه ای و روشنی
خودم رو در تو دیده ام
تویی که خلوت منو ستاره بارون میکنی برای تنهایی من آغوشتو وا میکنی
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم
نشسته عطر یاد تو در خلوت رویای من پر شده از خیال تو تموم لحظه های من
بخون دوباره قصه ای که قصه ساز من تویی زمزمه کن ترانه ای ترانه ساز من تویی
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم
بیش از هوا بیش از نفس محتاج با تو بودنم شوق دوباره دیدنت دلیل زنده موندنم