محمد ابراهیمی ایران

اقتدار تو افتخار من
جان و دل فدایت
که خاک پای تو سجده گاه من
زندگیم برایت
تو پرچمت چو آغوش مادرم
مامن و پناهم
به جز فخر تو من از خدا
دعایی دگر نخواهم
از خزر بگیر تا خلیج فارس
هر وجب از این خاک
گوشه گوشه از این دلم
عشق من به وسع افلاک
وطن یعنی تنم خون در رگم
جان تو جان من
وطن یعنی شرف ای همیشه
آباد ایران من
ای از هر قوم و زبان گنجینه
فدایت ای ایران
ای خاک و دیار دلیران
شیرین تر از این جان
من آرش نسل جدیدت
قلمم جای کمان
میسازمت ای تو همیشه
پیروز و قهرمان
ای شکوه تو
سرو کشیده میان زمین و زمان
ای طلوع من
صبح امید و طراوت بعد خزان
ای تو فانوس شبم
نامت شده ورد زبان