محمد آر ان غروب آخر

به نامِ خدا به نامِ یه عشق
به نامِ منی که الان بی تو زیرِخاکم
چیزی باخودم نبودم من از دنیا
به جز چندتا خاطره از عشقت توی ساکم

بی تو غمناکم دیگه شکاکم
آدما ترسناکن واسه دلایلی که پاکن
راستشو بخوای تنهایی اونقدرام بد نی
منمو خودکارمو شبای غمناکم

همیشه میخواستم باشه لبت خندون
موقع غم بود سرم توی لاکم
خداهم فرق میزاره از خوشی های دنیاش
سهمه شما زیاد و همیشه ماکم

به نام سکوت به نام فریاد
همیشه توشلوغی ساکتاخطرناکن
یادته می گفتی دیگه صداتو نشنوم
الان همه جا میگن فلانی با صداش کولاک کرد


تو چشمات که منو ندید تا که یه آدمِ جدید
اومد حسه توام پرید داره موزیک میشه سَریع
ببین خودت مقصری من تو تماس آخری
بهت گفتم میشه نری گفتی چیزی میزی زدی

شده قلبم شکستنی وقتی بارون میاد یعنی
حس میکنم خدا دنیامو بی تو آفرید
اگه احساسمو گرفتی بلند بگو آفرین
با یه ورس قوی بریم سر ورس آخری

شب شعرای منو فقط دیوار شنید
صبح تو صدام بود ولی کاغذ سفید
مونده سیگاروکشیدم از رو خستگی
مگه نگفتی می‌ترسی منو از دست بدی

حالا لایه خاطره ها دنبالم بگرد
همیشه احساسمو میگرفتی دست کم
بگو چی باعث شد که تورو از من خسته کرد
زندگیه مشترکمونو دو دسته کرد

باید یچی باشه عشقو بکشه بیرون
تیغ داره تنم میشه بی جون
غرقم تویه دریایه پر از خون
چشمام داره بسته میشه آروم

تهش غمگینی تا یسال دیگه
زنده بمونم بگو فایدش چیه
چرا کشتی خودتو مگه بچه بازیه
کسی دوسم نداره آقای قاضی حیف

شهرِ من از بالا قشنگه
آدماش از دور
چه شبایی حالم واقعا بد بود
منو سر صدا ترسوند

بی تو زندگی واقعا سخت بود
واسه همه چیم ازت ممنون
همیشه به شادی لبت خندون
دیگه رسیدش مرگِ مجنون