محمدرضا منصوری میگذرم تنها

میگذرم تنها از میان گل ها
گه به گلستان ها گه به کوه و صحرا
تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید
محرم راز تو کو
خار رهی به تمنا دامن من بگرفته
کان گل ناز تو کو
راز عشق مرا گل در گوش صبا گفت و غمم بفزود
آنگه در همه جا راز درد من و قصه ی عشق تو بود
چون به حسن آسمانی از مهی برتر
شعله ی عشق من از گردون برآرد سر
در گلستان هم ز تنهایی روم من اگر
تازه گلی سر راهم گیرد و با من گوید
محرم راز تو کو
خار رهی به تمنا دامن من بگرفته
کان گل ناز تو کو