محمدرضا شمسی لیلای من

از مستی ناز چشات شعر و غزل میسازم
از وقتی عاشقت شدم من بخودم می نازم
گر لحظه ای که دور شوی در دل من آشوبه
گر که رو برگردانی من بخودم می بازم
ماه دلارام منی ، تو وصله ی جان منی
من که مریضم بتو و توی که درمان منی
من نفسم بند توئه ، لیلای دنیای منی
مجنون و شیدای توأم ، عشق بی همتای منی
من شیفته ی دیدن آن برق دو چشمان توام
از عشق تو جان دلم چون تو یه دیوانه شدم
مثل یه پروانه شدم تا که بینی هر دم
از ته احساسمه که دور تو من میگردم
ماه دلارام منی ..