محات بیست و هشت

یاد گرفتم پرواز
بدون بال تنم روی ابراست
میگفت دلت دریاست
مغز خسته از این حرفاست
یاد گرفتم دیر نجنبم
با اینکه تاوان داد رو عمرم
هنو پر بغض هنو پر عقدم
زخم از همه خوردم
یاد گرفتم نه بیا.... رم
به موقعش. نه زیا....دم
فک نکن که کم میا...رم
مسیر کوتاست من پیا...دم
مو سفید دیدم لا موهام الان
خیس شد یهو روی گونه هام
خندیدم رد کردم
ولی افتاد سرشونه هام
یروز زدم از خونه بیرون
دنبال کار... پول ببروح
رسیدم... به هرچی میخواستم
ولی ده سال گذشت تا چشم بستم
خیلیا اومدن رفتن
نصفشون خوب نصف بدتر
تجربه بودن نسبتا
اسمشون موند تو دفتر
روز خوب میاد به موقعش
شاید ما نباشیم اون دورش
شب... تولده میرم تو ۲۸
خوب یا بد رفت گذشت