مجید یلان چشماش

‎دلم کم میارِ رسماً
‎عجب حسِ خوبی داره که اون میزاره بشم اسیرش
دلم جون میده براشُ
‎همیشه داره هواشُ
‎خدا ایندفه کسی که دلم فداشِ ازم نگیرش
‎اگه قول بده بمونه
‎همینجوری عاشقونه
‎به پایِ منه دیوونه
‎واسش جونمُ میزارم میزارم میزارم
‎تو چشماش یه آسمونه
‎یه دریایِ بینشونه
‎خودش حالمُ میدونه
‎باهاش چیزی کم ندارم ندارم ندارم
‎عجب حالی میده وقتی که میگه دل بی قرارِ واسم
‎خودش میدونِ همونیه که من همیشه از خدا میخاستم
‎همون آدمی که خواستم
به پاش عاشقونه وایسم
‎خودش بهتر از هرکسی میدونه که هَمش پَرتشه حواسم