مجید رادمان وارونه

بودم خیلی تنها من لا ب لای غم ها
چشا هرشب پر بودن من درگیر بین دردا
سقوط آزاد درون خودم بدون چتر نجات
هر شب هی مست بودم پیکا سنگین پشت هم
تا وقتی اومدی کردی زندگیمو غل و غم
همه چی قشنگ شد اصن زندگیم برعکس شد
تو دادی جون به من روشن کردی نور تو تن
از بین رفت تاریکی یه راهنما کنارم اومد
ماه اسمونم شدی با تو شبام شد روشن
دنیام با تو ارومه، بخاطرت میکنم من زمین و زمان و وارونه
تنهایی ممنوعه، نیست رو دستت تو سر تا سر منظومه
دنیام با تو ارومه، بخاطرت میکنم من زمین و زمان و وارونه
تنهایی ممنوعه، نیست رو دستت تو سر تا سر منظومه
دیگه صبح بیدار میشم میبینم روی ماهت
پر از حس خوبه خونه وقتی که عشق به راهه
من واست میزنم ساز میخونم بداهه
خوبه حال این زندگی همینطوری میدیم ادامه
با تو میزنم من تو دل جنگل تو دل دریا
با تو قشنگه حتی سقوط ازاد بدون چتر از رو ابرا
دنیام با تو ارومه، بخاطرت میکنم من زمین و زمان و وارونه
تنهایی ممنوعه، نیست رو دستت تو سر تا سر منظومه
دنیام با تو ارومه، بخاطرت میکنم من زمین و زمان و وارونه
تنهایی ممنوعه، نیست رو دستت تو سر تا سر منظومه