مجتبی پارسا دلواپسی

سر ناسازگاری داره دلت با من چرا
کاش بیای روشن کنی
تو خونه ی قلبم چراغ
با اون چشمای مهربونت
مگه میشه تو دل غم بمونه
یکی بدو نکن با دل من
عاشقتم کیه که ندونه

چشمم آب نمیخوره دیگه بعد تو من
بتونم دل بدم به کسی
تو برام آدم معمولی نیستی
برام همه کسی
لااقل یه زنگ بهم بزن
در بیام از دلواپسی

من برات زدم به هر دری
تو که دیده بودی
ولی نبود اصن حقم این
که بری نمونی
آسمون رو میارم زمین
تو فقط بخندی
همه جوره قشنگی
چه موهاتو وا کنی چه ببندی

چشمم آب نمیخوره دیگه بعد تو من
بتونم دل بدم به کسی
تو برام آدم معمولی نیستی
برام همه کسی
لااقل یه زنگ بهم بزن
در بیام از دلواپسی