مبین رسایی اتاق

باز ، صداتو میشنوم آروم ،
میام من سمت اتاقت
تو نیستی همش خیاله ،
تو ، نیستی توی اتاقت
من ،
یه گوشه تنها میشینم ، به جات عکساتو میبینم
تو نیستی،
با مهربونی ،
بپرسی چطوره حالت

یه شب نیست ، که هر شب ،
من ، دلم واست تنگ میشه
میمونم به پات با این که میدونم تهش بد میشه

یه دفعه چیشد که بهم ریخته همه چی بین ما
ما ، از هم دوریم من مث خورشیدم ، تو عین ماه
تو مث روزی من مث شب ، ما این همه دوریم
تو دلت با من اگه نیست باشه ، نگو مجبوری