فرهاد بشارتی چهل گیسو

همسفر یه رودم
که توو دوراهی مونده
میگه انگاری قلبش
توو تنگ ماهی مونده

یه شعله ی فانوسم
توو یه شبِ ساکت و سرد
یکی میگه توو گوش من
ماهو ندیده هیچکسی
دنبال اون دیگه نگرد...!

ای عروس شرقی باد
ای چهل گیس پریزاد
ای تو من را برده از یاد
رد شو از پنجره ی من
ماه ناپیدای فرهاد

ای همه آرامش دل
رد پای روی ساحل
چهره ی هر ماه کامل
بهترین دلیل مردن
ای شب زیبای قاتل

تو بیا تا هرچی روده
راه دریارو بگیره
تو بیا تا ماهی من
توی تنهایی نمیره

تو که برگردی چه ترسی
از شب و از سایه دارم
تو که بهترینی اما
از خودم گلایه دارم

ای عروس شرقی باد
ای چهل گیس پریزاد
ای تو من را برده از یاد
رد شو از پنجره ی من
ماه ناپیدای فرهاد

دیدنت میشه دوباره
بغض تو حنجره ی من
بهترین منظره ی من
دل خورشیدُ شکسته
شهر بی پنجره ی من