فرزاد امیدی یلدا

دل کرد هوای یارم
خیلی دوسش میدارم
عاشق اون نگاشم
چش ابروی سیاشم
جاش خالیه کنارم
افتاده توی فالم
یلدا و بارونم تو
سرخی ناردونم تو
ماه آسمون من تو
چشم و چراغ من تو
از شو تا صبح بیدارم
چشم انتظاری کارم
طاقت ندارم والا
هر شو برامه یلدا
کاشکی که صبح بیایه
ازش خبر بیاره