علی کاتبی بد شگون

اروم نمیشه چشمِ چش به راهم
شاید گناهی کرده باشم
که رو به راه نمیشه حالم
نمیدونم کجاییو کجاشم

بالش من شده سرم روو میزم
کنار عکس تو عزیزم
به تو می‌دم من حق،مریضم
نگفته هامو دور میریزم



شدم یه اتفاق
پیشونی و یه داغ
یه بدشگون مثه
کلاغِ توی باغ

نگیر ازم سراغ
منم یه نقره داغ
فقط یه رد پام
که موند کف اتاق




انگشت نما شدم،چه آبرویی
بگو بهم تو با چه رویی
بگم که دورمو گرفته
چقد دروغ،چقد دو رویی

مرداب شدم،تو نیلوفر نباشیا
کنار من نمیشه باشیا
یه خواب بد بودم که حالا
باید رهاشی پاشی یالا