علی علیخانی صبح شد

نفسمو حبس میکنم که بیرون نری از تو تنم
این خونه رو سرد میکنم که تو دور نشی از بغلم
داری چیکار میکنی با دلم بگو رازتو بهم
قلب من هرجور حساب کنی آخرش واسه توعه
صبح شد بات شبهای تاریک رفت
گره خورد گل داد عشق تو با ریشه ام
مثه قفلم بت نه جدا نمیشم
عصبیم میکنه اینکه تو نباشی پیشم
کافیه صدا کنی اسممو از هرجای دنیا
بیوفتی یاد من ، من راه میوفتم با یه گل
تصور کن چه لذتبخشه خندیدن تو که
میخوام قفل شن چشام رو صورت زیبای تو