علی عبدالمالکی قایق

غم نم نمِ بارون و دریا
واسه قایقِ خسته ی تنها
دوبرابره وقتی نباشی
دوبرابره ضربه ی موجا

دوبرابره وحشت ساحل
دوبرابره گریه ی دریا
اونی که می گه خوبه، شکسته ست
دل اون که می خنده، گرفته ست
دیگه عاشق هیشکی نمی شه
یه نفر بود و رفت و درُ بست
همه چیزی که داره تو دنیاش
خاطرات اون آخر هفته ست

دوبرابره هر چی که دیدی
عاشق بود این قایق
واسه رد شدن از دل دریا
قایق بود این عاشق
وقتی دیدم عوض شدی دیگه
هیچی نشد مثل سابق
یه خداحافظ مردونه گفتم
بی گریه ، بی هق هق

با نمک می شن آدما وقتی
می بینن پر زخمه تنت
کوه درد اگه باشی مهم نیست
باز این آدما میشکننت

گاهی خیره می شم به خیابون
از شکسته ی پنجرمون
نگران تو می شم عزیزم
هوا ابره تو کوچه، نمون

من که تنها شدم سر عشقت
تو یکی ، دیگه تنها نمون
هنوز عشقمی فرقی نداره
که تموم شده رابطه مون