علی سهرابی اغوش بارانی

برای درد دل کردن
کمی دوری، کمی دیر است
ولی این عاشق مجنون
هنوز به پنجره خیره ست

چه خاطرات غمگینی
که در این قاب جا مانده
امان از اشک چشمانم
از این مهمان ناخوانده


چقد ممنوعه این احساس
واسه این مرد سرگردون
به این آغوش بارانی
بازم چشماتو برگردون

سکوتی سرد سهم من
از این دنیای طوفانیست
در این منظومه ی شمسی
برای عاشقان جا نیست


غمم درمان ندارد جز
تو که رفتی پی یاری
برای من چه می ماند
به جز این درد تکراری