علی بیگی یه سایه

از لحظه های بودنت
حتی یه سایه جا نموند
هیشکی به اندازه من
تو عکساشم تنها نموند
من تو خیابونای شب
روزامو فردا میکنم
هر شب تو نزدیکای صبح
خورشید پیدا میکنم
درد یه عالم تو دلم
یه دنیا فکره تو سرم
هر موقع که میبینمت
بی موقع از خواب میپرم
خونه شبا روشنه با
شمعی که عاشقونه نیست
دلم میگیره پشت در
تو نیستی خونه خونه نیست
کسی نمیدونه که من
بعد تو تو چه حالیم
بذار خیال کنن هنوز
مثل همیشه عالیم
من تو خیابونای شب
روزامو فردا میکنم
هر شب تو نزدیکای صبح
خورشید پیدا میکنم
درد یه عالم تو دلم
یه دنیا فکره تو سرم
هر موقع که میبینمت
بی موقع از خواب میپرم