علی امیری شال

شالت را رها کن آتش به پا کن اسمم را صدا کن
ای بی رقیب زیبا همسایه ای دریا معشوقی زیبا

دلبر جانم ای ماه تابانم ای گیسو پریشان دل آرام
از تماشای چشمان بیمارت یک شهر دیوانه شد آرام
شالت را رها کردی شهر آرام گرفت
عشق این بار به جانم کمی آسان گرفت
ای زیبای گل اندام
بارانی و خیابان گرفت موی تورا دریا هم ندارد موج گیسوی تورا
ای زیبایی گل اندام

آلوده ای عشقت شدم جان و جهانم دیوانه و بیمار تو هم مهربانم
آن صورت زیبای تو بی جان و تنم کرد
یک لحظه نگاه تو چه بی بال و پرم کرد

دلبر جانم ای ماه تابانم ای گیسو پریشان دل آرام
از تماشای چشمانت بیمارت یک شهر دیووانه شد آرام
شالت را رها کردی شهر آرام گرفت
عشق این بار به جانم کمی آسان گرفت
ای زیبای گل اندام
بارانی و خیابان گرفت موی تورا دریاهم ندارد موج گیسوی تورا
ای زیبایی گل اندام