عرشیا ماه من

خودمو باختم به تو که برنده شی
فک نمی کردم که عوض بشی
جفتمون بودیم
ی ادم مودی
همون بهتر که الان از هم دوریم
اولین بار بودسیدی منو موج موهات تنمو نوازش کرد
همین فهمیدی شدی تو همه دنیام
غرورت زد دنیامو خرابش کرد

ماه من
ما نبودیم مال هم
هنوز به یادتم
با این که تو رابطم

وقتی ستاره ها میزدن چشمک ندیدم
چون تو بودی ماهم
هر وقت اراده کردی تو دسترس بودم
برا همین ا چشت افتادم
منم ی خودخواهم
به همه میگم که بدم میاد اذت
ولی به خودم میام میبینم
غرقم تو گذشته و هنوز دوست دارم
شدم ی ستاره
ولی نه توی اسمونت
به یاد تو برای پارتنرم می نویسم شعرای عاشقونه
باورش سخته
به یادت می خوابم
به یادت بلند میشم
توی کمام هفت روز هفته
باورش سخته
همیشه اولش خیلی خوب پیش می ره
ولی آخرش خیلی تلخه
باورش سخته
باورش سخته
باورش سخته
باورش سخته به سرت بزنه دور بشی کلا ا شهرت
باورش سخته
باورش سخته
باورش سخته

ماه من
ما نبودیم مال هم
هنوز به یادتم
با این که تو رابطم