صائب ملکشاهی‎ چیزی بگو

من خسته ام چیزی بگو چیزی که آرامم کند
چیزی که در دستان تو چون کودکی رامم کند
من خسته ام حرفی بزن حرفی که تسکینم دهد
حرفی که جان دیگری بر قلب مسکینم دهد

با من مدارا کن امشب که بیمارم
امشب که از هر چیز غیر از تو بیزارم
امشب که چشمانت چون برکه ها زیباست
با من مدارا کن این قاصدک تنهاست

زخمی به عمق بی کسی در سینه ام دارم بسی
پس کی نجاتم میدهی پس کی به دادم میرسی
پس کی مداوا میکنی این سینه ی پر درد را
پس کی به آتش میکشی تنهایی این مرد را

با من مدارا کن امشب که بیمارم
امشب که از هر چیز غیر از تو بیزارم
امشب که چشمانت چون برکه ها زیباست
با من مدارا کن این قاصدک تنهاست