شهريار صيادى عشق تو

قشنگ منو با خودت میکشونی رو ابرا
بهم بچسب که تنم بگیره از اون عطرا
منو ببر خسته ام از اینهمه تنهائی
بهم برس که نزنه به سرم هرراهی

من سرم بره حرفم یه دونس
عشقت هم دنیامه
من غمم زیاده چشمای تو
مرهم رو زخمامه
من با توبه نقطه ای رسیدم
که نمیخوام برگردم
تو نبودی ببینی که قبلت
تو چه وضعی سر کردم

عشق تو زندگی کردنو قشنگ یادم داد
منو از اونهمه ناراحتی نجاتم داد
وقتی آینده ی با تور تصور میکنم
همه ی خونه رو با عکسهای تو پر میکنم
اونا که میگفتن ادم مقرورییم
باچشاشون دیدن سر تو چجورییم

من سرم بره حرفم یه دونس
عشقت هم دنیامه
من غمم زیاده چشمای تو
مرهم رو زخمامه
من با توبه نقطه ای رسیدم
که نمیخوام برگردم
تو نبودی ببینی که قبلت
تو چه وضعی سر کردم