شهرام شکوهی باغبون

زمستونشو از بهار بیشتر دوست داره باغبونی که دیده از گلاش نامهربونی
ی جوری قصه خورده که صدای گریه هاش مشهوره شهره ولی با گل ها قهره
یه باغبون خسته از چهار فصل زمونه
می خواد باغو بسازه اما میترسه نتونه
میدونه خیلی وقته
افتاده آتیش به جونه
گل های باغ این دور زمونه

امون از اون باغی که آسمونش.
دلش گرفته مثل باغبونش
امون از اون گلی که خار و تیغش
زده به زخم به بهترین رفیقش
چه ساده دل برید از عشق و باغش باغبونی
که دید از غنچه هاش نامهربونی
چه شب هابین دست هاش
گل این ها کرد
ولی کی بهش وفا کرد
یه باغبون خسته از چهار فصل زمونه
می خواد باغو بسازه اما میترسه نتونه
میدونه خیلی وقته
افتاده آتیش به جونه
گل های باغ این دور زمونه

امون از اون باغی که آسمونش.
دلش گرفته مثل باغبونش
امون از اون گلی که خار و تیغش
زده به زخم به بهترین رفیقش