سپهر تبار بهونه

تو بگو کجای این شهر دستامون از هم رها شد
گشتمو پیدات نکردم سهم من ازت جدا شد
چشم به آدما میدوختم که تورو ازم نگیرن
دیوارای خونه از دستت دارن از هم میریزن
هر دفعه داشت یه بهونه دلامون از هم چه دوره
تو روزای بدبیاری گرفتم ازت نشونه
حال این روزامو دیدی تو به حرفام نرسیدی
شاید از من بپرسی واسه بودن خیلی دوری
تو یه لحظه فکر نکردی بی تو من بهم میریزم
رفتنو رفتنو رفتن چی آورد به حال و روزم
اما از چشات میخوندم سرپا از هم میریزی
چشمتو ازم گرفتی سهم من شد غم و دوری
هر دفعه داشت یه بهونه دلامون از هم چه دوره
تو روزای بدبیاری گرفتم ازت نشونه
حال این روزامو دیدی تو به حرفام نرسیدی
شاید از من بپرسی واسه بودن خیلی دوری