سهراب عبدی آرامش

تو مث خونی که تو کل رگهای منی
تو همونی که با چشمات قلب و از جا میکنی
من مثل دیونه ها هر کجا فکر توام
تو چکار کردی با من اینجوری عاشقت شدم
دل به دست آوردنت کار هر کسی نبود
من فقط می خوام که تو باشی کنارم
من نمی دونم اگه تو بری از پیش من
دست سردمو تو دست کی بزارم
تو همش توسختیا موقع دلتنگیا
تو نزاشتی قامتم از غصه خم شده
آرزوی من شده که فقط اون روز نیاد
سایه ی تو از سرم یه لحظه کم شه
تو ته آرامشی برای قلبم
تو نباشی این دلم میمیره کم کم
حال من فقط به تو بستگی داره
دل دیگه دست از سرت بر نمیداره
مث یه ریشه به خاک من به تو وابسته ام
وقتی نیستی بی تو من از کل دنیا خسته ام
من چقدر آروم میشم با شنیدن صدات
تو به من جون میدی با اون خنده های بی ریات
شاید این اصرار من باعث تحقیرمه
من گذاشتم زیر پاهام این غرور و
من همین روزا از این غصه از پا درمیام
من ندارم طاقت این راه دور و
تو همش توسختیا موقع دلتنگیا
تو نزاشتی قامتم از غصه خم شده
آرزوی من شده که فقط اون روز نیاد
سایه ی تو از سرم یه لحظه کم شه
تو ته آرامشی برای قلبم
تو نباشی این دلم میمیره کم کم
حال من فقط به تو بستگی داره
دل دیگه دست از سرت بر نمیداره