سام میرزایی روزگار

روزگار بد کردی با من سرنوشتمو تو پاک کن
بنویس از اولش باز برام اونو انتخاب کن
روزگار اگر که رفته من گرفتار نگاشم
روزگار با این که رفته من هنوزم چشم به راهشم
حالا با یادت سر میکنم روز و شبا تنهاییامو
بعد تو نیست کسی که پاک کنه اشک چشامو
تقدیر من بود که توی بازی تو دلم رو باختم
هیچی نگفتم لبامو دوختمو هی سوختمو ساختم
ای خدا حالا چجوری با نبودنش بسازم
کجاست اون عشقی که امروز من به داشتنش بنازم
باهمه حرفی که گفتم نای برگشتن ندارم
منو هر راهی که رفتم روزگار تنها نزارم
حالا با یادت سر میکنم روز و شبا تنهاییامو
بعد تو نیست کسی که پاک کنه اشک چشامو
تقدیر من بود که توی بازی تو دلم رو باختم
هیچی نگفتم لبامو دوختمو هی سوختمو ساختم