سامان پارسی نفر بعدی

حالمو غمگین
می کنه چشمات
نداری قلبی
نداری احساس
نشد یه بارم
نکنم اصرار
نمی خوام عشقی
که باشه اجبار
از همه دور میشمو میرم با یه چمدون
نمی مونم حتی به زور ، حتی به زور
حتی به زور
آرزوهام رفته به گور
یه چشمم اشک یه دل خون
بره من موند بره من موند بره من مونده
عجیبه که از حال من نداری درکی
نداری قلب نداری عشق همیشه سردی
جدیدنا میپیچونی توجه کردی
منم میرم خداحافظ نفر بعدی

دلمو دادم بهت
نشدی آدم حیف
نمیشه یادم بره
نمیشی آدم که
بزار این ساعت بره
تنگ نشه واسم دلت
نمیشه یادم بره
نمیشی آدم که

میکنی حرصتو خالی
آدم فیک تو خالی
یه نفر جا نمیزاری
انگاری عشقشو داری
بهتره پس دست برداری
فکر کنی به ایندت
منو که از دستم دادی
مهم نی کی با من هست
نمیکنم دیگه تو جمع جاتو خالی
ندارم من تا همیشه با تو کاری
یادم نرفت روزای تلخ کناره تو
هیچی درست نمیشه که با بیداری

دلمو دادم بهت
نشدی آدم حیف
نمیشه یادم بره
نمیشی آدم که
بزار این ساعت بره
تنگ نشه واسم دلت
نمیشه یادم بره
نمیشی آدم که