رضا ناطقی شاهنامه

دل ما رفته که از دست ندارد راهی 
ندارد راهی.   ندارد راهی
به تماشای تو یک باره نشستم ندارم راهی
ندارم راهی.    ندارم راهی
تو بیا خانه کن در قلب ویرانه ام
تو بیا لانه کن در کنج ویرانه ام
تو در این قصه شدی قصه ی شاهنامه ام
که تو رودابه و عاشق تو زال منم

تو که رودابه ای و من زال قصه ها
شدیم افسانه ای در شهر قصه ها
گل در بر و می در کف معشوق به کام است
سلطان جهانم چنین روز غلام است

تو بیا خانه کن در قلب ویرانه ام
تو بیا لانه کن در کنج ویرانه ام
تو در این قصه شدی قصه ی شاهنامه ام
که تو رودابه و عاشق تو زال منم