رضا بیجاری میخواهمت

من چه کردم که این شد جوابم؟
من که بی شانه ات بی پناهم
بعد تو / دگر، با جهان من گویی، کاری ندارم

می خواهمت اما چه سود؟
این رسم دل بردن نبود
هرگز ندیدم جز تو را
هرگز دلت با من نبود

نادیده می گیری مرا
این بی وفایی تا کجا؟
ترسی نداری از خدا
ای آشنا

چه کنم با شبم؟ بی روی ماهت
هنوز دلتنگم برایت
مرا گم کردی چه راحت

چه کردی که من، رسوای جهانم
غمت، افتاده به جانم
دگر بی تو، نتوانم

می خواهمت اما چه سود؟
این رسم دل بردن نبود
هرگز ندیدم جز تو را
هرگز دلت با من نبود

نادیده می گیری مرا
این بی وفایی تا کجا؟
ترسی نداری از خدا
ای آشنا