رامین بهارستانی دل نگرون

حرف نزدم با این و اون از تو و از کوچیدنت
حتی از این تنهاییام از این غم ندیدنت
به کی میگفتم که گذشت از عشق من به سادگی
به کی میگفتم که تو انتخابم کردم بچگی
پشت منو زمین زد و منو سپرد به غصه ها
چشمای حیرون منو گذاشت به گریه مبتلا
به کی میگفتم وصله ی جونم منو گذاشت و رفت
به کی میگفتم که خیال موندنو نداشت و رفت
آخه خجالت کشیدم بگم منو تنها گذاشت
بگم که پاره ی تنم هوای عشقمو نداشت
نیستی ببینی این روزا غم داره آبم میکنه
خاطره هات میسوزونه منو مذابم میکنه
دل نگرونت میشدم لحظه به لحظه دم به دم
به فکر من نیفتادی حتی یه ثانیه یه کم
گذشتم از هرچی که بود هم از خودم هم آبروم
بی تو هزار دفعه شکست غرورمو بغض گلوم
نمیدونی چطور برات به این در اون در میزدم
شبا تا صبح به خاطرات رفتمون سر میزدم
واست خطر کرده بودم با تو سفر کرده بودم
حیفه شبایی که واست چشمامو تر کرده بودم