رامین بهارستانی بیا

لحظه ها همیشه خواستن
که تورو بگیرن از من
چه غریب و ناشناسه
جاده ی به تو رسیدن
همیشه یه چیزی بوده
شوقه تو از دل ربوده
ولی یک تپش دل من
از غمت جدا نبوده
بیا بیا، بیا بیا بیا بیا بیا، بیا بیا بیا
یه روز چشماتو وا کنی
میبینی من تموم شدم
میبینی جام چه خالیه
یا رفته ام پی خودم
اگه یه روز و روزگار
پیش خودت باز بشینی
تمومه این روزا رو
جلو چشمات باز میبینی
بیا بیا، بیا بیا بیا بیا بیا، بیا بیا بیا
لحظه ها همیشه خواستن
که تورو بگیرن از من
چه غریب و ناشناسه
جاده ی به تو رسیدن
همیشه یه چیزی بوده
شوقه تو از دل ربوده
ولی یک تپش دل من
از غمت جدا نبوده
بیا بیا، بیا بیا بیا بیا بیا، بیا بیا بیا
چقدر ما فاصله داریم
چرا اینو نفهمیدم؟
کاش اون روزا میمردم و
یه جور اینو میفهمیدم
دیگه برام نمی مونی
تو چشمات اینو می خونم
چقدر دلم گرفته باز
نمی دونم چی بخونم
بیا بیا، بیا بیا بیا بیا بیا، بیا بیا بیا