رادمهر امیری شبهای حسرت

توی شبای حسرت سپیده سر نمیزنه
تو آسمون آبی پرنده پر نمیزنه
تو غربت من و تو سپهر بی ستاره
بی مهر و بی محبت این رسم روزگاره
سینم و بغض گرفته هوای گریه داره
دنیای بی مروت با ما وفا نداره
دیدن چهره تو دوباره آرزومه
رویای با تو بودن هر لحظه روبه رومه

خسته و پر بسته ام لب ز سخن بسته ام
دل ز همه یار من غیر تو بگسسته ام
چشمم به راحت گلم عمریه بنشسته ام
سینم و بغض گرفته هوای گریه داره
دنیای بی مروت با ما وفا نداره
دیدن چهره تو دوباره آرزومه
رویای با تو بودن هر لحظه روبه رومه