داووش تو حواست نیست

تو حواست نیست
دلت هم دیگه اون دل صادق سابق نیست
اون قلب صمیمی خسته ت، دیگه عاشق نیست
حواست که نیست
دیگه دستای گرمت، مثل قدیما، پناهم نیست
دیگه لبخندات درمون ، حال تباهم نیست
تو نوشتی برام،
ما تو نقطه ی آخر قصه ی عشقیم، برو نمون
من مرگو به چشمم دیدم و گفتم، بسه تموم
من مرگو به چشمم دیدم و گفتم، بسه تموم
می دیدم تو چشات،
یه عالم حرفای نگفته ی "نیستم و رفتم" بود
بغضی که هر دفعه خوردم و هیچی نگفتم بود
بغضی که هر دفعه خوردم و هیچی نگفتم بود
خدا به همرات
خدا به همرات
قلبم دیگه نابوده، از این بودنای نگرون
رفتم من از این قصه،  تو بمون، تو و اون دیگرون
مدیون منی، اونقدر منو آزردی، و آوردی بهونه برام
که مرور خاطره هاشم بخدا، سخته برام
تو نوشتی برام،
ما تو نقطه ی آخر قصه ی عشقیم، برو نمون
من مرگو به چشمم دیدم و گفتم، بسه تموم
من مرگو به چشمم دیدم و گفتم، بسه تموم
می دیدم تو چشات،
یه عالم حرفای نگفته ی "نیستم و رفتم" بود
بغضی که هر دفعه خوردم و هیچی نگفتم بود
بغضی که هر دفعه خوردم و هیچی نگفتم بود
خدا به همرات
خدا به همرات
تو رو و همه ی اونچه بین ما بود و گذشت رو
سپردم به خود خدا