حمید فروغی مهربونا

مهربونا خیلی تنهان، از سرِ عشقِ زیاده
حسی که دادنو هیشکی، حتی شبیهشم نداده
ذاتشون عوض نمیشه، اگه نباشن نمونن نمیشه
قدرشونو نمی دونن، کاش بمونن تا همیشه
بیا مهربونم باش، مراقبِ قلبِ تنهام باش
منو از خودت کن و عاشقم کن و نگینِ قلبم باش
حالا بیا مهربونم باش مراقبه قلب تنهام باش
منو از خودت کن و عاشقم کن و نگین قلبم باش
من کنارِ تو می مونم، نمی ذارم بشی تنها
دستتو می گیرم عشقم، تویِ هرلحظه هرجا
قلبمو بگیر توو مشتت، تو یه کوهو داری پشتت
همه درداتو بده من همه جونمو میدم بهت
دردات مال من همه جونمو میدم بهت