حسین معزی ماه پنهان

ای صورت عشق ابد
ناز‌ نکن عاشقت
با تو ‌فقط میرود
تا که به دریا زند
مردن ز برت منطقیست
آخر دیوانگیست
درد من این عاشقیست
این همه نازت ز چیست
بوی عطر تو از دور پیداست
مجنونت اینجاست
صورتت زیباست خوش سخن‌ جان
لیلیه دلربا مخلوقت کیست
عشق تو‌ جاریست
تو شبیه ات نیست
ماه پنهان ماه پنهان
در دل من خواندنی ترین شعر تو هستی
با همه ناز گوشه ی قلب من نشستی
هم‌ نفسم بهترین رفیق روزگارم
من همه ی خنده هامو از عشق تو دارم