حسین محسنی بی قرار

بیا بیا تو عشق و جانم
تو ای همیشه مهربانم
قرار قلب بی قرارم
زکوی خود بده نشانم
تویی هوای خوب ساحل
منم چو موج بی قرارت
همیشه در حوالی عشق
نشسته ام به انتظارت
مرا ببر به شهر باران
ببارم از فراق رویت
تو ماه آسمان من باش
روانه می شوم به سویت
دل به تو دادم و جان رفته زدستم
دل به تو بستم و عهدم نشکستم
گذشته ای هزار و یک شب جدایی
بیا بیا تمام جان من کجایی
من فدای چشم مستت
شکوفه داده عطر دستت
بهار قلب من کجایی ؟
ای پناه لحظه ی رسیدنم دو بار
ای نوای قلب تو تپیدنم
ای نگاه تو همیشه جاری ای عشق
بیا بیا تو عشق و جانم
تو ای همیشه مهربانم