حامد عبداللهی و مهدی فایتر بگو چرا

نگاه سرد آخرت هنوز چه خوب یادمه
چشام همیشه خیسه و تو قلب من ماتمه
کنار من تو نیستی و ولی بدون که تا ابد
تا هر کجا بری بدون بازم دلت با منه
من اونی ام که از نبودن تو خسته میشه
تو اونی بودی که شکستی قلبمو همیشه
بیا ببین که دل بریدم از تموم دنیا
همونی که چشای تو تموم زندگیشه
دلـــم . بگو ، چرا ، داری ، تو گریه میکنی
بگو ، چرا ، با من ، داری تو لج می کنی
دلم ، چرا اینروزا همش تو غصه میخوری
هنوز ، ازش دلخوری ، ولی تو دل نمی بری
—---------—
باز بارون باز آروم باز داره میچکه رو ناودون
هییی . دوباره یه مرد خسته ، کنار یه چتر بسته
بود تو خودش قفل رو آتیش فندک و پر دود تو شوشش
کام تلخش ، شده مرحم کل شبها می خوابه دردش ، سرده پشتش
داره فکر می کنه به زندگی ای که حتی گرونه مفتش
جوونی که خسته بیکاره دست به سیگاره آخه نیومده حتی یه روز خوش بهش
شب واسه همه آروم واس ما نه ، انگار لب یه پرتگاه واستادم
چشا نه میشه باز شه نه میشه بست ، همیشه خسته همیشه مست
یه گوشه تک و تنها افتادم ،کسی نبینتم برام نگیره دست
بدون من با غمها خوشحالم ، چونکه مثل تو نیست باهام نمیره تهش
حالا کجایی ببینی موند رو فرش ، رد سرخ خون تو اشک
یه چشم گود که خشکه تهش ، یه مرد خسته کند و لش
که از نگاش میشه بفهمی سخته کاشکی جون بده ، تا آروم بشه
آخه سیگارم در اومد صداش