امین ریحانی بن بست

گوشه ای از این شهر شلوغ
پشت آن دیوارها
ته یک کوچه بن بست
پشت پیچ و تاب کوچه ها
شوریده حال آسیمه سر
کودکی ایستاده دم در
او نگاه بر پیچ و تاب کوچه بود
میپرسید کجاست این پدر

اما پشت پیچ و تاب کوچه
پدر ایستاده در حال گشتن ثانیه ها
شرم در نگاه و چهره اش
سکوت بود سکوت و سایه ها

حال من حال کودک نه
حال من حال پدر
حال من حال کودک نه
حال من حال پدر

این حال من است
پشت آن دیوارها
سکوت و سکوت
بیابان و بیابان و بیابانها
حال که مردی در حرکتند
حال من حال آن دیوارها
هنوز هم ته آن کوچه بن بست
شوریده حال کودکی ایستاده دم در

حال من حال کودک نه
حال من حال پدر
حال من حال کودک نه
حال من حال پدر