امیر بازوبند قول دادی

بم قول دادی نری از پیشم عزیزم
اما رفتی پیش اونی که غریبس
لحظه ایم صبر نکردیو
تلنگر زدی به این قلب مریضم

بم قول دادی نری از پیشم عزیزم
اما رفتی پیش اونی که غریبس
لحظه ایم صبر نکردیو
تبنگر زدی به این قلب مریضم
یکی بود یکی نبود هیچ روزی
داستان لیلیو مجنون بود روزی
عین ملکه و شاهزاده بودن
تو خوارو بیداری دنباله هم بودن
آره خب به پسره خوشتیب بود
عاشق دختری شد با موی بلند
قدم زنان بودن زیره بارون
نم نم آب میریخ روی پلکاشون
دس تو س! غرق تو حس
پی عشقی که نیس هیچ وفایی بش
بدنباله رویا ها بودن
بیخیال مشکلات فردا بودن
تو لحظه زندگی میکردن اما
هم دیگرو درک میکردن
اگرم غمگین بودن
میون هم تقسیم میکردن
به قول دادی نری از پیشم عزیزم
اما رفتی پیش اونی که غریبس
لحظه ایم صبر نکردیو
تلنگر زدی به این قلب مریضم

چشای من خیس بود واست
وجودمم پره حسرت
جون من بگو فک کردی به حتی
یه ثانیه توی خلوت
چون که عشق ما موقتی بود
پره ترسو تردید بود
رفتیو تنهام گذاشتی
آخه چرا انقد زود

بم قول دادی نری از پیشم عزیزم
اما رفتی پیش اونی که غریبس
لحظه ایم صبر نکردیو
تلمگر زدی به این قلب مریضم

بم قول دادی نری از پیشم عزیزم
اما رفتی پیش اونی که غریبس
لحظه ایم صبر نکردیو
تلنگر زدی به این قلب مریضم