امیر ایران شونه به شونه

شونه به شونه دردادم دنبالش یه شهرُ گشتم
وقتی دنیامو عوض کرد واسش از دنیا گذشتم
جوری عاشقش شدم که تو کتابا بنویسن
رفتُ من به حال و روزِ هر دوتامون گریه کردم
آسمون حالمو فهمید زیر بارون گریه کردم
دنبالش به قدری گشتم که همه جاده ها خیسن
پره حرفای نگفته روبرومی تو خیالم
باز یه ماه درست شبیه چشمت افتاده تو فالم
قصه ما عاشقونس آخرش بی خبری نیست
اونیکه پای تو مونده حقش این دربدری نیست
قسمت این بوده که عمرُ سر کنم باجای خالیش
دلی که تنگ شده اما مگه قسمت میشه حالیش
کاش دلم بپرسه من از این خیال بافه چی میخام
مگه اون نرفته هرشب من تو این کافه چی میخام